Ruhunuzu aydınlatacak insanlarla arkadaşlık edin.

İnsanın çocuk sahibi olmaya karar vermesine; hayata bakış açısı, yaşadığı topluma, ülkesine, aldığı eğitime, eşine göre… ya kolay ya da zor bir karar haline gelebiliyor.

Mesela benim anne karnındaki serüvenim ☺️Annem evlendikten kısa bir süre sonra bana hamile olduğunu sürpriz bir şekilde öğrenmiş. Daha yeni evli, babamla o dönem “bu adamla olmayacak” diye de düşünmüş. Ve böyle düşündüğü zamanlarda hamile olduğu haberini alınca, ikilemde kalmış ve ne yapacağını çok düşünmüş. Karar zamanı demiş. 🤷 Uzunca bir süre düşünmüş…

Bir çocuğun karnında hareketini hissetmeden yani o anlar “başına gelmeden” çocuk sahibi olmanın nasıl bir şey olduğu hakkında gerçekçi bir fikre sahip olamıyor. Dışarda bir çocuğun saçını okşayıp gülümsemekle, ebeveyn olarak tam bir sorumluluk almanın arasındaki farkı insan yaşadıkça anlıyor. Annem de bu farkı hissetmiş ve kararını vermiş

Hayata gelirken anneni, babanı, kardeşini, çocuğunu doğduğun ülkesini seçemiyorsun. Bunun dışında ki tüm seçimlerimizi çocukluktan itibaren başlarız. Hayata bakış açımızı, arkadaşlarımızı dostlarımızı seçeriz. Yol ayrımında hangi yoldan gideceğini, olaylara vereceğin tepkileri, iyiliği veya kötülüğü seçeriz. İnsanların, hayvanların, gezdiğin- gördüğün yerlerin, yağmurun, karın, güneşin ruh halini nasıl etkileyeceğini bilir, buna göre seçimler yaparız.

Bu fotoğrafın altına bu anılarımı yazmamın sebebi birazda az önce bir bölümünü yeniden okuduğum masamda duran Stoacı Filozof Epiktetos’un “Kendisinin Efendisi Olmayan Hiç Kimse Özgür Değildir” kitabından etkilenmiş olmamdandır.

Kitap Stoa duası ile başlıyor. Belki de bu duayı bir dua olduğunu bilmeden benzer ifadelerle çoğu kez tekrar etmişizdir: “Tanrım, bana değiştiremeyeceğim şeyleri kabullenmek için kuvvet, değiştirebileceğim şeyler için cesaret ve bu ikisini birbirinden ayırmak için akıl ver.”

Altını kalınca çizdiğim bir başka sözü: “Ruhunuzu aydınlatacak insanlarla arkadaşlık edin.” oldu.

#babadili #stoa #epiktetos #marcusaurelius #tbt