Yıl 2016, 1 Kasım. Ali Rüzgar 3,5 yaşındayken...
Kreş deneyimlerini yazsam kalınca anıların olduğu bir çalışma olur. Üç yılda üç kreş değiştirdim. Daha güvenilir olsun, daha kurumsal olsun dedikçe daha can sıkıcı şeyler yaşadım.
O can sıkıcı günlerden bir günü anlatayım. Ali’yi kreş’e bırakırken i, görevli yerinde olmayınca ben de üst kata çıkartmak için okulun içine girdim. mutfakta kahvaltı masallarını gördüm. Tabakta bir zeytin, bu kesilmiş domateslerden bir parçası sadece, bir dilim ekmek… “Herhalde kalan tabak olmalı” dedim ama görevli öğretmen gelip Ali açmışsın deyip kahvaltı için tabağı gösterince “nasıl bu tabak mı kahvaltı tabağı” dedim. Gözün görmüyor kulağın duymuyorsa güvenerek teslim ettiğim evladım ne yaşıyor dedim. İnanamadım. O gün okul kurucusu ile görüştüm “çocukların tabaklarına az koyuyoruz isterlerse…” diye başlayan bir cümle ile yanıt vermeye çalıştı. Ne güzel olurdu keşke isteseler ama bunlar daha 3 yaşında daha küçük olanlarda var. Neyse…
Kreşten Ali Rüzgar’ın kahvaltısı, öğle yemeği ara ögününün, uyku odasından uyuma anlarını gün gün fotoğraflarını istedim. Bu fotoğraf o gelen fotoğraflardandı.
istisnalar elbette var ama çoğunlukla Kreş ve Anaokulularının birer ticarethane olduğunu ilk önceliklerinin işletmenin karlılığını artırmak olduğunu üç yılın sonunda öğrendim. Ne çocuklara hakkıyla eğitim veriyorlar, ne de öğretmenlere, çalışanlara haklarını… Velilerinde sorgulayan soranlara da “hassas” etiketi yağıştırıyorlar.
Okullarda çocukların yaşadıklarını da sonradan öğrendim. Bir okuldan, okul müdürü işten ayrılınca, diğer okuldan rehberlik öğretmeni işten çıkardığında. İşten çıkarılan rehberlik öğretmeni Onun verdiği hırsla velilere okulda çocukların yaşadıklarını vekilleri tek tek arayarak anlattı. Yoksa benim nereden haberim olacaktı; çocuklara az yemek verdiklerini, sütlerine su katıp çoğaltıp tüm çocukları bu yüzden İshak ettiklerini, okul gezisinde bir çocuğun öğretmen ihmalin dolayı kaza yaşayıp çocuğun beyin kanaması geçirdiğini…
Orhan Veli’nin bu coğrafyada insan hayatının ne kadar ucuz olduğunu anlattığı o şiirdeki gibi “bedava yaşıyoruz bedava”